Foto: Rollin Verlinde

Recensie Expeditie Wildernis: grasduinen én nadenken

Bram van de Klundert, programmamanager bij het Wereld Natuur Fonds, verbleef in 2009 steeds een week lang in de tien wildste Nederlandse natuurgebieden.

In Expeditie Wildernis neemt hij de lezer mee in zijn ‘ervaringen met het sublieme in de Nederlandse natuur’, zoals de ondertitel vermeldt. Een bijzonder verslag van een jaar lang grasduinen én nadenken.

Veelzijdige mix

Expeditie Wildernis is geen standaard boek. Het is een veelzijdige mix van filosofische gedachten, beschrijvingen van de omgeving, ervaringen, animerende gesprekken en verslagen van voettochten, met tussen de regels door informatie over de planten en dieren die in de natuurgebieden voorkomen. Het boek stelt vragen, geeft antwoorden, verwerpt die antwoorden weer of stelt nieuwe vragen. De schrijver filosofeert veel over de relatie mens-natuur. En dat boeit. Want die relatie roept -zeker in onze westerse wereld- veel vragen op.

Smal publiek

Niet elke natuurliefhebber denkt overigens diep na over die vragen. En dat maakt deze uitgave van Landwerk en KNNV Uitgeverij tot een niche boek. Prachtig, maar voor een smal publiek. Voor natuurliefhebbers die niet alleen grasduinen, maar ook nadenken. Die niet alleen vetbolletjes ophangen, planten determineren of padden redden, maar die daarnaast graag filosoferen, en liefhebbers zijn van natuurfotografie.

Over schoonheid, over de mens, over de natuur, over kunst, over ecologie, over alles. Wie dat niet kan of niet wil, zal de schrijver –ondanks de levendige beschrijvingen van landschappen en belevenissen- al snel niet meer kunnen volgen.

Contact met de natuur

Expeditie Wildernis maakt ongemerkt een probleem helder. Het pleit –indirect- voor contact met de natuur. Voor vertoeven in eenzame wildernissen. Van de Klundert kon daarvoor rekenen op natuurbeheerders. Zij regelden een vergunning en een tent voor hem. Voor mij niet. En voor al die andere natuurliefhebbers ook niet.

Na zonsondergang worden wij geacht de bewoonde wereld op te zoeken en veel van de plekken die Van de Klundert ‘bewoonde’ zijn voor ons hermetisch afgesloten. En daarmee is de Nederlandse wildernis een niche geworden, waar we van een afstand naar mogen kijken. Een spanningsveld, waar natuurbeheerders in Nederland maar eens goed over na moeten denken. Want hoe dieper wij de Nederlandse natuur, zonder haar te verstoren, in haar hart kunnen kijken, hoe meer we haar zullen koesteren.

Literaire kansen

Met schone woorden mooie gedachten op luchtige vlerken de geest binnendragen. Wie Expeditie Wildernis kritisch leest, zal ontdekken dat de schrijver en uitgever die kans hebben laten liggen. Lelijk is het boek niet geschreven, maar de literaire fijnproever zal geregeld zijn wenkbrauwen fronsen. Dat is jammer. Bepaalde zinnen zijn nu bijna vleugellam door het woordgebruik. Ik raad de uitgever aan “De slechtvalk” van John A. Baker te lezen. Het onovertroffen voorbeeld van een natuurpublicatie op hoog literair niveau.

Informeren en filosoferen

Wat mij betreft is Expeditie Wildernis een aanrader. Wie een prettige combinatie zoekt van informeren en filosoferen en tegelijk zijn eigen kijk wil verbreden, moet dit boek zeker lezen. Geen laagdrempelige kost, maar absoluut een verrijking. Een bijzonder verslag van een jaar lang grasduinen én nadenken.

Bron: Basnatuurlijk

Meer over dit onderwerp

Natuurfotografie cursus
Natuurfotografie - gratis tips en cursus natuurfotografie!

De steenuil
Boek ‘De steenuil’ must have voor natuurliefhebbers

Wild en bijster land
Dwalen met boek ‘Wild en bijster land’ van Natuurmonumenten

Loofbomen in Nederland
Prachtig boek over Nederlandse en Vlaamse loofbomen

50 jaar Vogelringstation
50 jaar vogels ringen

Zakgids Nederlandse vogels
Nieuwe zakgids Nederlandse vogels

Zeeboek
Zeeboek van @KNNV Uitgeverij: fijne gids voor langs de vloedlijn

Handboek natuurfotografie
Handboek natuurfotografie - recensie