Ton van Ree, met z'n onafscheidelijke sigaar
Foto: Rollin Verlinde
Blik vanuit de donkerbruine ringhuit op de vinkenbaan
50 jaar vogels ringen
Vorige week verscheen het boek “50 jaar Vogelringstation Nebularia, 1959-2009′. Het 131 pagina’s tellende boek, dat in beperkte oplage verscheen, doet me terugdenken aan vorig jaar.
Een winderige, donkere morgen, eind oktober. Ik heb op de vinkenbaan afgesproken met ringer Ton van Ree, omdat ik een artikel wil schrijven over het ringen. Het enige dat de vinkenbaan verraadt, is de schoorsteen van de woonhut, net boven het duinstruweel uit.
Ton van Ree
In de vroege ochtendschemer doemt de gestalte van de oude Ton van Ree op. Hij leunt tegen de deurpost van het ringershutje. Met een grijnzige glimlach op z’n doorgroefde kop, waarin altijd een sigaar rondhangt, verwelkomt hij ons in zijn verblijf. Zo’n heerlijk rommelige, donkerbruine hut, barstensvol paperassen, kooitjes, boeken, ringtangen, ringen en ander spul wat een ringer ongetwijfeld nodig heeft.
Lokvogels
Ik kijk toe hoe hij de lokvogels buiten zet. Op z’n klompen, zoals het een echte ringer betaamt. “Beter voor de netten”.
In de hut stelt Ton zijn moderne lokvogels in: enkele mp3-spelers, verbonden aan in het gras weggemoffelde boxen, met geluiden van onder andere Grote Pieter en Grote Gele Kwikstaart.
Het daglicht begint door te dringen in de schemerige ringhut, waar een onvergetelijke geur hangt. Een soort melange van koffie, milde sigaren en ziltige zee.
Verslaving
“Het is een verslaving, dat ringwerk”, bekent Ton, terwijl hij zich hult in blauwe sigarenrook en naar buiten tuurt, over het lage duin. Daar jaagt de stormachtige zuidwester kleine groepjes zangvogels uit elkaar.
Ik kan me voorstellen dat elke ringer verslaafd raakt aan deze “hobby natuurfotografie met een wetenschappelijk tintje”, zoals ringer Harm Blom het zegt in het pas verschenen boek. Mijn bezoek aan de vinkenbaan duurde een kleine dag en was al onvergetelijk.
Belevenis
Harm omschrijft het trouwens precies goed, als hij het heeft over “het beleven van de vinkenbaan. (…). Het gevoel van kijken naar een sterrenhemel, met in de achtergrond het ruisen van de zee. Daarbij hoor je dan een toename van het tikken van zanglijsters en de kenmerkende roep van koperwieken. Dan weet je: het vliegt! Je kunt niet wachten tot de volgende ochtend.” Prachtig, het zou uit ‘Waar de stilte spreekt’ van Jan Strijbos kunnen komen. Het is precies dát gevoel, dat de vogeltrekteller ook kent. De bijna kinderlijke opwinding, omdat je iets groots van dichtbij meemaakt.
Vogelringstation Nebularia
Ik vond het bijzonder leuk vorige week het boek ’50 jaar Vogelringstation Nebularia’ in de brievenbus te krijgen. Het boek laat de geschiedenis zien van het ringwerk van Nebularia in de periode tussen 1959 en 2009. Het geeft veel informatie in teksten, foto’s en grafieken. Het biedt bovendien een leuke inkijk in het ringwerk en leven van de ringers.
Technisch hoogstaand
Technisch gezien is dit boek geen hoogstaande uitgave. Op taalgebied valt er het nodige aan te verbeteren. De teksten zijn duidelijk geschreven voor de kring van vogelringers en niet zozeer gericht op een breder publiek. De foto’s zijn soms te sterk gecropt of te klein van oorspronkelijk formaat. Daardoor zijn ze veelal van slechte kwaliteit. De coverfoto doet weliswaar recht aan de godfathers van Nebularia, maar is niet echt sfeervol.
Passie en veldkennis
Dat doet allemaal echter niets af aan de waarde van dit boek, dat met weinig financiële middelen moest worden samengesteld en uitgegeven. Ik geef het graag een plek in mijn boekenkast. Het laat precies zien wat ik zag en proefde tijdens mijn bezoek aan de vinkenbaan van Westenschouwen: mensen met een warm hart voor de natuur. Vol met passie en veldkennis, die het waard zijn op een volgende generatie overgebracht te worden. Die volgende generatie is gelukkig ook in dit boek al vertegenwoordigd. Een hele geruststelling voor de oude Ton.
Bron: Basnatuurlijk
Meer over dit onderwerp
De steenuil
Boek ‘De steenuil’ must have voor natuurliefhebbers
Wild en bijster land
Dwalen met boek ‘Wild en bijster land’ van Natuurmonumenten
Loofbomen in Nederland
Prachtig boek over Nederlandse en Vlaamse loofbomen
Expeditie Wildernis
Recensie Expeditie Wildernis: grasduinen én nadenken
Zakgids Nederlandse vogels
Nieuwe zakgids Nederlandse vogels
Zeeboek
Zeeboek van @KNNV Uitgeverij: fijne gids voor langs de vloedlijn
Handboek natuurfotografie
Handboek natuurfotografie - recensie