Hondenfotografie

Bij hondenfotografie vraag je je al heel snel af waar moet ik mijn hond gaan fotograferen. dus waar kan ik een goede locatie vinden. Hoe ga je om met een zwarte hond, en hoe kan je een hond in actie bevriezen.

Let ook op de omgeving als je met hondenfotografie aan de slag gaat. Ligt er op de achtergrond en aan de zijkant een blikje of andere accessoires die er niet op horen, haal dat dan even weg. Of let erop dat er geen storende dingen op de achtergrond staan, zoals bijvoorbeeld een prullebak of iets dergelijks, want dit leid enorm af van je onderwerp. Natuurlijk vergt dat even iets tijd, maar als je dat in een bewerkingsprogramma moet weg halen dan kost dat al gauw veel meer tijd. let daabij ook op het lichtval, of je voldoende ruimte hebt, en de juiste lijnen en andere omstandigheden, dus bestudeer je plek goed!

Vaak is het ook goed om voordien het weer te raadplegen. Dan weet je wat voor omstandigheden je daar zult aantreffen, en kun je de nodige apparatuur meenemen die je daarvoor nodig hebt. Want honden fotografeer je het beste in dof, zacht licht. Dit is het licht dat je buiten ziet op een bewolkte dag. Je fotografeert dus het liefst niet in de volle zon en ook niet op een zonnige dag. Want ook de ogen van je hond wordt door het zonlicht donker, en zijn dan niet goed te zien. En de ogen en expressie zijn er belangrijk. Natuurlijk is dat met het zo genoemde goude uurtje net even wat ander, dat is eeen uur nadat de zon is op gekomen, en een uur voordat de zon ondergaat. In het bos is het vanzelf wat donkerde dus dan hoef je er minder rekening mee te houden. Maar zorg er dan wel voor dat je in de schaduw loopt en niet de zon er toch nog doorheen schijnt, want dan krijg je alsnog het grote verschil tussen donker en licht, en dat is bijna niet meer recht te zetten in een bewerkingsprogramma.

Ook kom aan de orde welke lens je het beste kan gebruiken voor het fotograferen van honden, en vooral hoe om te gaan met licht, want dat is eigenlijk nog wel het belangrijkste. Of je nou in de ochtend, in de middag of in de avond gaat fotograferen, en de houding van je hond hoe moet hij gaan liggen, of moet hij op zijn billen zitten

Je begint vaak met fotograferen van je eigen hond. Als je éénmaal de speelse capriolen van je hond ziet, wil je het gezinslid al snel even vastleggen. Meestal is het vastleggen van je eigen hond relatief wat gemakkelijker, aangezien er vertrouwen is tussen jouw en de hond, en je weet wanneer je er een stapje bij kan doen, of dat je moet stoppem. Bij het fotograferen van een andermans hond is het raadzaam iemand anders mee te nemen, meestal is dat de hond eigenaar, dan kun jij je als fotograaf focussen op het fotograferen van de hond, en dan kan de hondeigenaar de hond op zijn plek houden, of hem laten poseren.

Maar eerst even wat neem je mee als je een hond gaat fotograferen. Ik heb bijvoorbeeld mijn camera nikon D850 , voor de hondenfotografie een ideale camera, maar er zijn genoeg andere camera's waar je ook goede foto's mee kan maken.

Want deze is op zich wel prijzig, en misschien kun je ook het prima redden met een wat simpeler camera. Ook heb ik primelenzen in mijn fototas. dit zijn lenzen met een vaste brandpunt, dus dat betekend dat ik niet kan inzoomen, en dat ik vaker mijn benen moet gaan gebruiken, om dus dichter bij mijn model te komen, of wat verder weg te gaan staan. Nikon AF-S 105mm f/1.4E ED objectief

Heel erg lichtsterk, maar ja 1.4 is al vrij lastig om het licht vrij scherp te houden bij een hond. heb ook nog een andere dure jonge bij me en dat is de NIKON AF-S 200MM F/2

Ook dit is een primelens, ik weet zelf eigenlijk niet of het de perfecte camera is voor hondenfotografie, maar de beelden zijn heel mooi scherp, en de achtergronden krijg je echt verschrikkelijk mooi onscherp, maar het is niet de gemakkelijkste lens om mee te fotograferen. Want je kan heel snel bewegingsonscherpte creëren in je beelden door verkeerd gebruik van je sluitertijden. Verder heb ik ook nog bij me als ik een foto wil maken waarbij je een groothoek wilt gaan krijgen dan gebruik ik mijn AF-S NIKKOR 24mm f/1.4

Deze heeft ook een vaste brandpunt lens, een prime lens 1.4. Is deze lens geschikt voor hondenfotografie? Ja soms wel en soms ook niet, het ligt er maar net aan of de hond het accepteerd dat je zo dicht bij komt.

Uiteraard heb ik als honden fotograaf ook hondenspeeltjes bij me, met allemaal leuke geluidjes, en ik heb verschillende kleurtjes touwtjes bij me, show lijntjes genoemd. Dat gebruik ik eigenlijk als een hond gewoon iets minder onder apël is, of iets nerveus, dan kan ik op deze manier kan ik hem gewoon veilig vast zetten, en kan de hond nergens heen. verder heb ik ook bij me een tekenspray, dat is natuurlijk ook erg belangrijk want zomers en in de herfst krioelt het van de beestjes en ik wil mezelf wel goed beschermen. Al deze spullen zijn natuurlijk heel erg leuk, maar waarschijnlijk zal jouw fototas en inhoud er heel anders uitzien, aangzien je ook met minder prijzige camera's goeie fotos kan maken zoals de 50 mm f/1.8 is ook een prime lens met vaste brandpunt, daar kom je ook heel ver mee, en die is een stuk minder prijzig. Je kunt daar een hele mooi zachte achtergrond mee creëren, met die lens kun je zeker leren om te gaan met achtergronden om die mooi zacht te krijgen.Ook de 70-300mm f/5.6 een hele mooie camera om mee te fotograferen, en is alleen maar even goed in de gaten houden van hoe ga je hem gebruiken. op welke afstand ga je hem gebruiken op welke tijdstip van de dag ga je na buiten met zo'n lens om juist die zachte achtergronden te kunen creëren.

DOF - Depth of Field

Wat is dat nou precies DOF, en hoe ga je dat eigenlijk creëren, welke lensen kun je daarvoor gebruiken. DOF is eigenlijk de benaming voor depth of field, of wel scherptediepte. Als je naar mij foto's dan zie je dat het onderwerp heel erg scherp is, en dat de achtergrond heel mooi onscherp, en wazig is.

Ik gebruik zelf hiervoor mijn prime lenzen met een vast brandpunt, en die hebben namelijk een heel lage diafragma getal, een F/1.4 of een F/2, en omdat getal zo laag is, houd dat in dat de achtergrond nog onscherper gaat worden.

Dat houd natuurlijk niet in als je een 50mm of een 170-300mm hebt deze fotos niet kan maken, ook daarmee kun je zulke foto's maken. Door het gebruik maken van de juiste afstand van jouw naar het model, en van het model naar de achtergrond, en je zoom, als je daar goed rekening mee houd dus zet jecamera op 200mm, ga zo dicht mogelijk op je model staan, en probeer dan een mooie foto te maken. Daarbij is het natuurlijk wel belangrijk dat de achtergrond, dat de afstand van het model naar de achtergrond, dat die twee of drie keer verdubbeld wordt.

Je kunt natuurlijk ook de DOF calculator gebruiken, die kun je zo online vinden in google zoekmachine. Maar in de praktijk is dat lastig, maar toch kan het af en toe handig zijn. Ik zeg gewoon ga zo dicht mogelijk op je model zitten, en zorg dat de achtergrond ver weg zit. De bedoeling is dus dat de achtergrond heel mooi weg valt en heel mooi zacht wordt.

En dat krijg je als je onwijs dicht bij je model gaat zitten. Maar de 24mm daarmee kun je ook echt hele leuke foto's maken als je maar dicht genoeg op je model zit. En denk rustig aan een afstand van 40cm vanaf je onderwerp. Honden vinden de lens best wel eng in het begin, en de geluidjes zijn er om de hond in de camera te laten kijken. Ik gebruikt hier zelf een klikker voor: "Je moet een klik geven op het moment dat de hond het gewenste gedrag vertoont.Daarna beloon je hem met een snoepje. Vervolgens kun je steeds langer wachten met de beloning. Op die manier kun je je hond van alles aanleren.

Welke instelling kun je het beste gebruiken, voor een portretfotografie. Ik zal dan eerst even starten over diafragma, want wat ik altijd doe, ik gebruik een zo laag mogelijk getal om zo een mooie zachte achtergrond te krijgen. Ik zit voornamelijk op een f/1.4 of een f/2, en maar heel af en toe op een f/2.8. om die zachte achtergrond te creëren. Maar heb je nou zo"n lens niet in huis, maak je geen zorgen pak gewoon de f/5.6 of de f/6.3 ook daarmee kun je gewoon hele mooie foto's maken. Het grootste verschil is eigenlijk met de diafragma, want stel je voor dat als je op en f/2.8 gaat fotograferen, dat houd in dat je scherptediepte echt heel klein is. Dus als mijn focus op de ogen zit van mijn onderwerp, dan betekend dat ook dat alleen de ogen goed scherp zijn en alles erom heen onscherp. Maar ja heb je nu een model die een lange neus heeft, dan kan het dus gebeuren dat die neus onscherp is.Dat is eigenlijk logisch wat je fotografeerd op een f/2.8. Wil je dat nou niet, en wil je dat ook de neus scherp is, dan zou je toch je diafragma naar een f/5.6 of een f/6.3 moeten gaan doen. En de reden daarvan is, dan heb je eigenlijk gewoon een grote vlak scherp. Of wat je ook kan proberen te doen is wat meer afstand van je model te nemen, dus als je toch op f/2.8 wilt gaan fotograferen, zorg dan dat je afstand langer of groter van jouw naar het model.

Maar daarbij moet je natuurlijk wel even rekening houden met je achtergrond, want wat wil je maken, wil je een mooie zachte achtergrond hebben, of wil je juist alles scherp hebben. Alles heeft ermee te maken en elke keuze is eigenlijk gewoon goed wat je doet want jij bepaald wat je mooi vind. Bij fotograferen van honden, is het natuurlijk ook erg belangrijk dat je rekening gaat houden met je sluitertijd. Want als je een verkeerde sluitertijd gaat gebruiken, ga je dus bewegings onscherpte creëren in je beelden. Wat ik zelf gebruik, en ik fotografeer met een fullframe camera, ik ga eigenlijk nooit lager dan een sluitertijd 1/200s - 1/ 250s 105mm- f1.4 - 1/400s - ISO 640 en dan praat ik puur over een portretfoto, dus als een hond goed stil zit. heb je een hond die eigenlijk wat meer beweegt, of wat meer afgeleid is door de prikkels in de omgeving dan schroef ik mijn sluitertijd iets om hoog een 1/300s - 1/ 500s 105mm - f/1.4 - 1/500s - ISO 640. Heb je nou een cropcamera, dan zou ik zeker niet gaan beginnen met een 1/200s sluitertijd, dan moet je gewoon rekening houden dat je een minimale sluitertijd gaat aanhouden van 1/320s om zo dus beegingsonscherpte te voorkomen in je beelden. Uiteraard heeft dat ook weer te maken met je zoombereik van jouw lens, als je nou met een 70-300 lens gaat fotograferen, en je denkt ik zet hem op 200mm neer, en ik wil een mooie foto maken, dan kan ik je aanraden om een sluitertijd van een 1/320s te gaan gebruiken. Ga je je lens nou op 300mm neerzetten, om een hond te fotograferen, dan kan ik je aanbevelen om een sluitertijd van 1/500s aan te houden. Maar alleen je diafragma en sluitertijd maken niet allen je foto, ISO waarde is daar natuurlijk ook erg belangrijk in, maak je weet natuurlijk ook wel hoe lager je ISO waarde hoe minder je ruis is, en hoe hoger het getal hoe meer ruis je gaat vormen. Daarom is het heel erg lastig om te zeggen welke ISO je moet gaan gebruiken, want die veranderd echt met de half uur. De ene keer zit ik op een ISO van 800 en een andere keer zit ik op een ISO 1200 of een ISO van 150.

Honden in beweging fotograferen,

Honden in beweging fotograferen, de echte actie, de power die je zo graag ziet, hoe leuk is het dan als je foto's kan maken van een hond die rent, en dat hij met een balletje aan het spelen is. De sluitertijden die ik hiervoor gebruik, en dan praat ik over een fullframe camera die ik gebruik dan zijn de sluitertijden minimaal 1/1000s of 1/1250s. heb je nu een cropcamera dan zou ik echt pas beginnen bij een 1/1200s of een 1/1600s. Sommige mensen zeggen wel eens, maar ja ik gebruik een 1/4000s of een 1/6000s, is dat nou echt nodig? Nee, het is niet nodig om een 1/4000s of een 1/6000s te gebruiken om een hond in actie te fotograferen. Een camera bevriest namelijk al een beeld bij 1/1000s, en die hoge sluitertijden zijn eigenlijk alleen maar bedoeld voor het licht, want hoe lichter het buiten is, hoe meer zon je hebt hoe hoger je sluitertijd uiteindelijk zal gaan. Maar ik fotografeer heel graag vroeg in de ochtend, dus in de schaduwen. En ik zal dan met een hogere ISO gaan werken,waardoor het dus niet haalbaar is voor mij om met een sluitertijd van 1/1600s te halen. Dus ik kan je adviseren minimaal 1/1250s. Het is natuurlijk ook erg belangrijk dat je rekening houd met je focus. Want waar focus je je nou precies op. Ik zelf gebruik ëën focus punt wat ik scherpstel, ik hou mijn scherpstelpunt in het midden want dat is het scherpste gedeelte camera, en van de foto. Ik laat het model achteraan zetten, ik focus me op het model, ik vervolgens mijn instellingen, ik gebruik bijvoorbeeld een instelling van f/2.8 , een sluitertijd van een minimaal 1/1250s, en vervolgens ga ik spelen met mijn ISO. En op die manier bepaal ik dus de juiste instellingen voor een goede actie foto.

Maar vind je het nou lastig om op een manuele stand te fotograferen, want ja met manuel moet je heel veel rekening houden , o.a. welke diafragma ga ik gebruiken, welke sluitertijden en welke ISO. Wil je nou echt gaan oefenen om goeie actiefoto's te maken, dan moet ik je toch aanbevelen om je camera op manuele stand te zetten dus op A of AF te zetten, de diafragma voorkeuze stand.

Waarom diafragma voorkeuze stand en geen sluitertijd voorkeuze stand. Om dat ik mijn foto's allemaal met een zachte achtergrond wil, daarom gebruik ik een heel laag getal als diafragma, een f2.8 of f/4 of een f/5.6, en omdat ik een diafragma voorkeur heb, en dan weet ik zeker dat hij op mijn keuze van diafragma blijft staan. Het enige waar ik dan rekening mee moet houden is mijn sluitertijd. Als ik mijn camera naar het model toe gaat richten, en ik ga kijken wat voor een instelling geeft de camera aan, dus welke sluitertijd gaat hij aangeven. Zie ik in mijn camera dan mijn sluitertijd 1/500s is, dan weet ik dat mijn sluitertijd eigenlijk te laag is. en dan ga je bepalen met je ISO net zolang tot dat je een sluitertijd van minimaal 1/1250 hebt behaald. En dan kan het heel goed zijn dat je op een ISO van 800 uitkomt of een 1000 ISO. Wat ook wel erg belangrijk is zijn je focuspunten.

Zelf gebruik ik maar één focuspunt en dat is eigenlijk gewoon het middelste puntje, maar vind je het nou lastig om op één focuspunt te fotograferen, dan kan ik je adviseren om de 9 punts te gaan gebruiken.

Op die manier heb je dus eigenlijk gewoon een goed beeld om je hond te fotograferen. Het is natuurlijk ook heel leuk om je hond achter een balletje aan te laten rennen, en dat je dat gaat fotograferen. Dat kan natuurlijk lastig zijn, want je moet je hond gaan volgen van links naar rechts, van voor naar achter. Je camera en jij moeten dus echt harder gaan werken om de juiste beelden te gaan krijgen. En dat zul je niet gelijk al naar éé'n keer kunnen, daar gaat echt wel even tijd overheen. Het is gewoon een kwestie van oefenen, oefenen, en nog eens oefenen! persoonlijk hou ik ervan om een gecontroleerde actie foto te maken. Ik zet het model achter bij mij neer, dus ongeveer 20 a 25 meter van mij af, vervolgens vraag ik aan de eigenaar van de hond om bij mij te gaan staan, en dan de hond te gaan roepen, als ik Ja zeg.Daarbij is het natuurlijk heel belangrijk dat je gewoon goed gaat communiceren met de eigenaar. Want als een hond op volle snelheid naar je toe komt rennen, en je ligt vlakbij, aangezien je dan op jhe buik liggend een foto maakt, dan kun je natuurlijk wel nagaan dat een ongeluk natuurlijk in een klein hoekje gaat zitten. Dus als jij denk dat je de foto hebt vraag dan de eigenaar van de hond om de bal of frisby de andere kant op te gooien dus naar links of naar rechts, want voordat je het weet klapt die hond echt boven op je met alle gevolgen van dien.

Denk ook aan je houding als fotograaf, want de houding bepaald de compositie van je foto. maak je nou een foto als je staat, of dat je op je hurken zit, op je billen, op je knieen, of leun je op je ellebogen, of ga je helemaal plat liggen. Zelf lig ik altijd zo plat mogelijk als ik kan, dus eigenlijk lig ik gewoon op mij buik, of het nou in de modder is of in het zand, maakt mij echt niet uit. Ga gewoon zo laag mogelijk, probeer op ooghoogte van je model te ziten.

Je kunt beter van onder naar boven fotograferen, als van boven naar beneden. Waarom eigenlijk, als je van boven naar beneden gaat fotograferen, dan fotografeer je automatisch ook meer grond, en als ik meer grond zie dat houd in dat de achtergrond ook weer scherper gaat worden. En persoonlijk hou ik daar niet van, en als je dus lager gaat liggen, dus een lagere houding gaat aannemen, ga je dus ook meer de diepte in fotograferen. Waardoor je dus die mooie zachte ondergronden kunt gaan creëren. En een hond op oog hoogte fotograferen, dat is gewoon top, want dan zie je wat een hond ook ziet, en je wilt dat die hond gewoon recht de camera in kijkt, en dat hij connectie met jouw maakt. En dat creër je dus echt om die houding aan te gaan nemen. En als je daar dan eenmaal ligt, wees geduldig en beweeg je rustig als het moet. Zeker met een pup. Vervolgens is natuurlijk ook wel belangrijk hoe ligt de hond. hoe kijkt hij naar je, en zijn houding, want dat is gewoon ook heel erg belangrijk. Wat ik heel erg belangrijk vind is eigenlijk, als je een protret maakt van een hond, dus een mooi portretje, een hoofdfoto van een hond en hij heeft mooie punt oren, een duitse herder, of een ander ras met mooie hoge oren, zorg dan dat heel die oren erop staan, en ga geen foto maken waar je net die puntjes van de oren niet meer ziet, dat is echt zonde. Een hond heeft hele mooie oren toon ze daarom ook! Elke hond heeft vier poten, vier poten? ja natuurlijk heeft een hond vier poten,maar ja het is als jij op de grond ligt en een hond staat keersrecht voor jouw neus, wat zie jij dan, dan zie je alleen twee voorpoten. Wat je dan zou moeten doen, ik vraag dan aan de eigenaar van de hond of hij de hond even wel repositioneren, zodat je dus vier poten ziet.

Dus laat de hond even wat schever weg staan. heb je een hond die het lastig vind om gestuurd te worden, dan kun je zelf natuurlijk ook een beetje gaan bijschuiven van links naar rechts, om te zorgen dat je vier poten gaat zien. Ook heb je te maken met reuen, die hebben zo hun mannelijke dingetjes, je noemt het eigenlijk altijd de piele wheelie, ik vind het verschrikkelijk om op de foto zte zetten, en zeker als een hond gaat zitten en je licht er recht voor dan kijk je recht het mannelijke gedeelte in. Je krrijgt er dan gegarandeerd opmerkingen over, zo van ow ik zie zijn lippenstifje, ik zie zijn mannelijkheid. Als je dat wil voorkomen dan kan ik je eigelijk aanraden om ook in deze situatie de hond een beetje scheef neer te zetten. Zorg er dan voor dat éé'n poot net voor dat gedeelte zit dan is het gewoon verdwenen. Dan heb je eigelijk gewoon een mooie zittende hond, zonder dat de aandacht dan daar naar toe gaat, dat zou zonde zijn toch? Tevens heb je natuurlijk ook een lighouding, honden hebben net zo als mensen een fijne stand waardoor ze zich op hun gemak voelen. Ik leun zelf vaak even ergens tegen aan, of ik steun meer op één been. Zo hebben honden dat ook, dus kijk heel goed naar de hond wat hij fijn vind. Dus zorg ervoor dat hij ligt zoals hij het fijnste vind, en dat je alle poten zoveel mogelijk ziet, en dat je een mooie lijn gaat krijgen, want daardoor wordt de foto veel aantrekkelijker om na te kijken.

Wat is nou het beste tijdstip om je hond te fotograferen. We hebben het er al een beetje over gehad, maar daar zijn de meningen nogal over verdeeld. Het hand er dus van af wat je wilt bereiken, ik persoonlijk hou ervan om met zacht licht te fotograferen. En dat krijg je dus als je heel vroeg je bed uitgaat om te fotograferen, en ik begin meestal 1 uur na zonsopgang, het goude uurtje wordt het ook wel genoemd. Op dat moment heb je meestal een mooie licht en zachte schaduwen, eigenlijk is alles gewoon egaal en magisch. Als je maar iets later gaat dan zie je dat de zon al heel gauw van die harde witte vlekken creërt, en die zon loopt daar te branden, stel je dan eens voor dat je model daar moet staan. Het is dan heel lastig om dan zo'n mooie zachte rustige beeld te creeëren. Tevens zou je eigenlijk als je naar buiten toe gaat kijk eventjes naar de zon hou je hand ervoor dan kun je al even zien wat de schaduw gaat doen. Zeker bij honden, als je later op de dag foto's gaat maken van je model dat je dan harde lijnen onder aan het kopje gaat zien. Dan krijg je van die lichte plekken op de kop, en ook bij de oren krijg je een rare lichtval, en dat is gewoon zonde. Als je gewoon s'ochtends vroeg gaat dan heb je al die harde lijnen, harde schaduwen, en hooglicht niet, dan loopt dat veel mooier in elkaar over.

Zwarte honden lijken in de praktijk vaak moeilijk te zijn, om te fotograferen. Daarom is het zo belangrijk om in de goude uurtjes te fotograferen. Zoek dus een schaduwrijk gebied op, om daar een zwarte hond in te gaan fotograferen. En het liefst nog op een wat bewolkte dag, op die manier ga je rust in je omgeving creëren, en is alles gewoon egaal, en dat leid veel minder af. Want stel je voor dat je midden op de dag, een zwarte hond gaat uitmeten met je camera om de juiste foto te maken, wat gebeurt er dan met je achtergrond, die is dan helemaal weg, die is helemaal uitgevreten, en dat krijg je absoluut niet meer goed. En daarnaast is het dan ook heel lastig om de catchlight in de ogen van de hond te krijgen. Maar hoe krijg je dat dan op een schaduwrijke dag, want je hebt toch geen licht? probeer het model iets omhoog te laten kijken, want in het bos heb je overal wel open gaten, en dat is genoeg om de catchlight in de ogen te krijgen. Eigenlijk geld dat ook voor witte honden, aangezien die honden ook een uitdaging vormen, aangezien je dan ook te maken hebt met de achtergrond die dan verdwijnt.

Ook een goed locatie is belangrijk en die vind je ook best wel in je omgeving, je moet alleen even goed zoeken. Een mooie tip is ga eens op oog hoogte van een hond staan, kijk dan eens in het rond, en zie dan eens wat er gebeurt. Je zult zien dat je dan een heel ander beeld gaat krijgen in de mooiste plekjes die je kan vinden. Bijvoorbeeld gewoon in huis, op je bank, leg je hoofd er eens op, en kijk dan eens rustig naar je hond, en dan zul je zien dat je vast wel een mooi moment krijgt dat je zegt, dat moet ik vastleggen.

In huis kun je dan msschien de 50mm f/1.8 gaan gebruiken, Het is echt een hele fijne lens en dat leer je heel goed mee fotograferen. Het advies van mij zou zijn, ga naar een locatie waar je zo min mogelijk prikkels hebt. Want hoe meeer prikkels je hebt, van fietsers, mensen, brommers, of gillende kinderen, hoe sneller afgeleid de hond gaat zijn. Het bod is altijd een goede locatie om te gaan beginnen met fotografie, want daar is het meestal rustig. En ga dan dus met 2 personen zoals eerder bespoken. Ook als je met je eigen hond gaat, want hij wil naar je toe, en dan wordt het heel lastig. Welke composities moet je aan denken, Een hond mooi laag, bij wat mossige gedeelte, kijkend achter een boom, maar zorg ervoor dat er diepte is in de achtergrond, en zorg dat er geen losse takken rond slinger of iets dergelijks, hou daar rekening mee. Dus creeër zoveel mogelijk rust in chaos. Ook in de stad kun je geweldige foto's maken, want het Architectuur in Nederland is gewoon briljant. Maar eerlijk gezegt dat is wel wat lastiger, je hebt er namelijk zoveel prikkels, auto's fietsers, mensen. En dan vraag je heel veel van je hond om de juiste foto's te kunnen maken, en zou ik ook pas doen als jij en je hond wat verder zijn. Je kunt natuurlijk een kleinere stap maken bijvoorbeeld bij een bankje, en probeer met de lijn mee te fotograferen, dus met de lijnen van de bank. Of een muur, woon je bij een mooie graffiti muur, of een skatebaan. Zet je hond eens tegen de muur aan, en ga zelf ook tegen de muur aanzittenen zorg dat je met de lijnen mee gaat fotograveren. Want lijnen zijn heel erg belangrijk in de fotografie. Of leg eens een hond op een boomstam, en leg dan zelf ook je hoofd om de boomstam en fotografeer richting de hond met de boomstam mee.

Aangezien je met een bewegend model te maken hebt kost het gewoon tijd om een goede foto te maken. Want het heeft geen zin om gefrustreerd te raken als jouw hond even niet doet wat jij wilt, want anders kom je onder spanning te staan, en dat voelt een hond en neemt het dan over. Dus hoe rustiger en relaxs jij bent, hoe groter de kans op een mooie foto. Geef dus aan als je met de hondeigenaar er op uit gaat om een foto te maken, dat je alle tijd hebt, want dan straal je rust uit, en dat zorgt ervoor dat de hond eigenaar als ook de hond geen spanning voelen. En zeg dat niet alleen, maar als de hond aangeeft ik wil even mijn eigen ding doen, laat hem dan even. Ga dan even ontspannen spelen met de hond, het is zo belangrijk dat een hond zich goed voelt, je moet daar echt even de tijd voor nemen.Soms krijg je juist hele mooie foto's als je even niet bezig bent met de hond. Je wacht gewoon dat hij zijn kopje rustig neerlegt, en dan pak je heel voorzichtig je camera, en richt je hem heel langzaam op de hond, zonder al teveel beweging te maken.

Hoe zorg je er nou voor dat je de hond leuk op de foto krijgt, dat hij zijn oren omhoog heeft bijvoorbeeld. Wat ik eigenlijk altijd doe, ik probeer altijd eerst even rustig te praten, dus als ik achter de camera lig dan ga ik hele zachte geluidjes maken. Ik zeg dan bijvoorbeel van wat ben je mooi, dan gaat hij zijn oren spitsen, hij richt zich dan op het geluid. Maar bij je eigen hond zal dat wat lastiger gaan want die ken jouw al. Dan kun je beter iets aanschaffen wat appart is, wat hij nog niet kent, een aparte hoge toon of geluid. Wat ik zelf heb is een ketting en daar heb ik van allelei dingentjes aan hange die geluiden maken, zoals een toetertje, een belletje etc. je zult zien dat elke hond weer ergens anders op reageerd.

Fluitjes,dierengeluiden, zoals puppy geluiden doen het heel goed, maar voor de duidelijkheid ik gebruik het pas als de hond, bijna niet meer op mij reageerd. Natuurlijk kun je ook op je telefoon met bepaalde aps de dierengeluiden downloaden, en deze laten horen als je dat makkelijker vind.

En mocht je het moeilijk vinden om een hond rustig op de plaats te houden, dan gebruik ik altijd show lijntjes, die kun je overal wel bestellen. En het voordeel is, ze zijn zo dun, dat je ze in de nabewerking heel gemakkelijk kan weg werken.

Mocht je hond er toch gestrest uitzien wat kan je dan doen Maar eerst hoe herken je dat? als je al verschillende commando's gegeven hebt en hij gaat bijvoorbeeld gapen, dan is dat al een stress signaal. Of hij gaat weg kijken en dan zie je het wit in de ogen, dat is ook een stress signaal, daar moet je dus goed op letten. Of mondhoeken die strak naar achter trekken, dan moet je echt even rust creeëren. Vertel de eigenaar van de hond waarom je rust wilt creeëren. Als een hond iets eng vind dan zie je dat hij verkramt dan en strekt zijn poten, op dat moment moet je stoppen,en het heel rustig weer gaan opbouwen. Het kan veel tijd vergen voordat een hond ergens aan gewend is, maar doe je dit te snel dan raakt hij gestrest. En vergeet daarnaast het belonen niet, want dat hij heeft de hond echt nodig. probeer het dus op een speelse manier, dan gaat de hond het leuk vinden, inplaats van eng.

En kent de soorte honden ook, want dat is heel belangrijk. Want elke ras heeft zo zijn eigen bepaalde eigenschappen en karakte trekken. Denk bijvoorbeeld eens aan een labrador.

De Labrador is een zeer lieve en aanhankelijke hond met een stabiel en vriendelijk karakter. Ook al zijn ze vrij log gebouwd toch zijn het actieve honden. Een Labrador reu is meestal onstuimiger dan de teven. Ze mogen nooit agressie vertonen noch schuwheid, ze zijn daarom ook zeer sociaal. De Labrador is een zeer intelligent ras die zeer graag voor zijn baas werkt. Ze zijn meegaand en gehoorzaam. Ze blijven wel tot hun 2 jaar onstuimig en speels doordat ze laat volwassen worden. Hun reukvermogen is zeer goed ontwikkelt, ook moeten ze een zachte beet hebben voor het apporteren. Ze worden zo getraind dat ze een ei heel terug moeten brengen naar hun baas. De Labrador is een echte gezinshond, een leven in een buitenkennel is echt uit ten boze. Geef uw Labrador niet meer voeding of snoepjes dan nodig is, ze hebben een aanleg om rap dik te worden.

Beweging

Het is een jachthond dus heeft hij ook wel wat beweging nodig. Als je een Labrador in huis haalt is het ook verstandig om aan hondensport te doen. Er is geen hondensport wat de Labrador niet aankan. Daarom zou het ook zonde zijn als je hem alleen maar houd als gezinshond. Je zou je Labrador veel plezier doen als je hem een sport geeft. Het is niet alleen leuk en goed voor uw hond maar ook voor u en de band tussen jullie. Zo heb je: flyball, obedience, aglitity, canicross, dogydance, dogfrisbee, speuren, ... noem maar op. Zo heb je ook hondenclubs voor Retrievers waar je met je Lab kunt gaan apporteren en het leren van zijn oorspronkelijke taak. Met andere woorden, je hebt enorm veel mogelijkheden. Een leuk spelletje zoals apporteren is ook altijd leuk voor u en uw hond. Het is dan ook een Retriever. Combineer dit met water en de Labrador leeft zich volledig uit. en vandaar dat je ook uit moet kijken met fotograferen, want hij duikt zo het water in, en dan kun je misschien de foto"s die je in gedachte had wel vergeten. Dus verdiep je in de hond die je gaat fotograferen, en verkom zo dat je voor verassingen komt te staan.

Ook hoe je de hond moet gaan benaderen is afhankelijk van het soort ras, want als je dat verkeerd doet kun je de rest van de foto shoot wel vergeten. Want als je bijvoorbeeld te uitbundig doet bij een bepaald soort ras, dan kan het wezen dat je ze bijna niet meer rustig krijgt, en wordt het heel moeilijk om de hond dan nog goed op de foto te krijgen.

En je kunt die kennis natuurlijk ook gebruiken als je meerder honden op een foto wilt hebben, dan kan achtergrond informatie over de verschillende soort rassen natuurlijk erg helpen. zorg ook dat de kijkrichting altijd hetzelfde is, bijvoorbeeld kijkt het baasje naar links dan moet de hond ook naar links kijken. Ook zorg ervoor dat er niet te veel afstand zit tussen het gezicht van het baasje en de hond, het liefst zo dicht mogelijk bij elkaar. Maar ja welke lens gaat je dan gebruiken, en met welke diafragma, want met een f/1.4 wordt het wel erg lastig om meerdere objecten vast te leggen. Gebruik in die situaties gewoon een grotere diafragma,een F/4 of een F5.6. Of je moet zorgen dat ze goed op één lijn zitten en echt dicht tegen alkaar dan kun je misschien nog een F/1.4 gebruiken, maar dat is een uitdaging om het dan goed scherpt te krijgen. Dit gaat natuurlijk ook op als je meerdere honden wilt gaan fotograferen, en je wilt ze allemaal naast elkaar hebben om te fotograferen. Wat je dan kan doen is om een simpele lijn te trekken,op de grond met een stok bijvoorbeeld , en zet er kriuizen neer waar ze moeten staan zitten, en zet ze er dan neer. Dat is om duidelijkheid te creeëren tussen de hond eigenaar en jouw als fotograaf, waar je ze wilt hebben. hondengedragsdeskundige