"Toen opa klein was, gebruikten we een telefoon nog om te bellen." Die uitspraak komt grootvader tegenwoordig op meewarige blikken van zijn kleinkind te staan. Vroeger was het overzichtelijk; een fototoestel knipte plaatjes en via de telefoon sprak je iemand zonder diegene te bezoeken. De komst van de mobiele versie veranderde daar aanvankelijk weinig aan.

 

Handig om vanuit de file te kunnen melden dat de pannen nog even op het vuur konden blijven. Meer dan bellen en het versturen van korte tekstberichtjes zat er lange tijd niet in. Met het afnemen van de omvang -die dikwijls koelkastassociaties opriep- groeide de functionaliteit echter snel.

In de fotografiewereld verscheen ondertussen de eerste digitale fotocamera op het toneel. Terwijl voor- en tegenstanders van de camera-met-beeldsensor elkaar in de haren vlogen, schroefde een slimme fabrikant zo’n beeldchip in een telefoon. Een plakje plastic deed dienst als lens, automatische scherpstelling schitterde door afwezigheid. De postzegeltjes die de eerste cameratelefoons produceerden, waren de naam foto's dan ook nauwelijks waard. Fabrikanten van compactcamera’s sliepen er geen nacht minder om.

Het gebrek aan beeldkwaliteit deerde de early adopters echter allerminst. Via mms stuurden ze hun plaatjes naar GSM-toestellen van vrienden en familie; het digitale plaatjesdelen kon beginnen. Geruggensteund door de opkomst van sociale netwerken zette de cameratelefoon er flink de sokken in.

Anno 2011 kwam 27% van alle geknipte plaatjes in Amerika uit een mobiele telefoon. Het aandeel groeit stug door en knabbelt aan dat van de conventionele compactcamera. Qua beeldkwaliteit schuift de cameratelefoon ook steeds meer op richting het traditionele toestel. De grote camerafabrikanten zien het met lede ogen aan; het leeuwendeel van hun omzet komt op conto van de kleine apparaatjes. In de directiekamers realiseert men zich terdege het grote voordeel van smartphones; het is alles connectiviteit wat de klok slaat. Met een druk op de knop geniet vriend en volger met de fotograaf mee van een prachtig herfsttafereel, terwijl deze nog door het vochtige bos struint. Daarbij steken mensen de mobiele telefoon te allen tijde bij zich en die vlieger gaat voor de fotocamera niet op.

Nikon zit echter niet bij de pakken neer. In de strijd om de consument introduceert het bedrijf zijn nieuwste wapenfeit: de Coolpix S800c. Van buiten oogt het apparaatje –dat voor 300 euro van eigenaar wisselt- krek eender als andere Coolpix camera’s. Onder de motorkap is het echter een drukte van belang.

Allereerst is het een volbloed compactcamera, met 16-megapixel sensor en tienvoudige, optische zoom. Daarnaast vertoont het toestel smartphoneaspiraties; het herbergt een computertje dat Googles besturingssysteem Android draait. De S800c beschikt over GPS en draadloze netwerkmogelijkheden, maar ontbeert een GSM-module. Via Wi-Fi en de Skypetoepassing kan de fotograaf echter alsnog een belletje plegen met de camera. Of een potje Angry Birds spelen tussen twee fotosessies door.

Om de Coolpix S800c enigszins te duiden, treedt een HTC One X op als uitdager. Voorzien van een 8-megapixel camera een goede vertegenwoordiger van het cameratelefoongilde. Het inschakelen van de S800c vergt de nodige tijd. Het hele Androidsysteem laden is andere koek dan enkel een compactcamera starten. Na gebruik schakelt het apparaat dan ook niet direct weer uit, maar schiet in standbymodus.

Nikon vervangt de standaard camera-applicatie door een eigen variant. Als camera laat de Coolpix S800c zich daarmee fijner bedienen dan de HTC One X; hier bewijzen de Coolpixgenen zich. Heel innig lijkt het huwelijk tussen Android en Coolpix nog niet. Wie na een tijdje foto’s knippen terugkeert naar Android, treft een vergrendeld beginscherm.

Nikon gaat prat op de camerakwaliteiten van de S800c. De 16-megapixel sensor levert inderdaad prima beelden. Maximaal uitgezoomd zijn de verschillen met de HTC One X echter niet spectaculair. In een herfstbos heeft de cameratelefoon net even meer moeite met het inschatten van de situatie qua helderheid en witbalans. Maar na wat handmatige correcties kan de telefoon de S800c aardig bijbenen.

De One X valt pas echt door de mand bij inzoomen. Het cameraatje kan enkel digitaal vergroten en is daarmee geen partij voor de optische zoom van de Nikon. Wie de foto’s van cameratelefoons technisch beneden de maat vindt, heeft aan de Nikon een leuk stuk gereedschap. Of de kwaliteitswinst het meetorsen van een extra apparaat rechtvaardigt, is aan de fotograaf.

Nikon pioneert er met de Coolpix S800c lustig op los. Ondertussen vindt het bedrijf hier en daar bijval. Sinds eind vorig jaar verkoopt Samsung voor krap 500 euro de Galaxy Camera. De koploper op de mobieletelefoniemarkt deed met cameratelefoons een schat aan ervaring op. Dit werpt vruchten af bij de Galaxy Camera. Het toestel is sneller, het scherm groter en in tegenstelling tot de S800c biedt de Samsung toegang tot mobiel internet.

Begin dit jaar presenteerde Polaroid op de consumentenelektronicabeurs in Las Vegas een systeemcamera die op Android draait. Door een toestel met verwisselbare objectieven uit te rusten met een veelzijdig besturingssysteem, hoopt men de meer serieuze hobbyfotograaf voor zich te winnen.

Tekst en foto's: Wessel van Binsbergen